OMMEN- Op diverse plaatsen in Ommen is op 4 mei stil gestaan bij de slachtoffers die sinds het begin van de Tweede Wereldoorlog waar ook ter wereld zijn omgekomen door oorlogsgeweld of terreur.
Een indruk van de Dodenherdenking op de Besthmenerberg.
Foto: Harry Woertink
Zie voor meer foto’s het album “Dodenherdenking 2019”.
Bijna 200 belangstellenden waren aanwezig bij het monument van kamp Erika op de Besthmenerberg. Onder de aanwezigen ook oud-gevangenen en hun familie. Na toespraken en gedichten werd twee minuten stil gehouden, gevolgd door het zingen van het Wilhelmus. Vervolgens was er bloemlegging met een defilé langs het monument dat de slachtoffers herdenkt van het gevangenkamp Erika.
Ellendigste kamp
Burgemeester Hans Vroomen zei in zijn speech dat de Besthmenerberg waar een moeilijke plek is om te gedenken. Dit niet alleen omdat kamp Erika het ellendigste kamp was van de Duitsers, maar ook een plek waar landgenoten beulen werden. “Het is geen plek van wij: “de goeden” en zij: ”de slechten”. Het is niet alleen een plaats van helden van het verzet of onderduikers. Het is ook een plek van landgenoten die hun medemenselijkheid lieten varen”, aldus Vroomen in zijn toespraak. “Wij staan op een plek van willekeur, een plek van onrechtvaardigheid. Een plek waar ook mensen uit onze eigen gemeenschap vreselijk mishandeld zijn. Enige tijd geleden sprak ik een kind van een van de slachtoffers. De pijn is in zijn generatie nog voelbaar. Iemand die de concentratiekampen overleefde zei: “Nergens anders ben ik zo systematisch lichamelijk mishandeld”. Vroomen: “Erika was het ellendigste kamp. Ieder had hier slachtoffer kunnen zijn. En daarmee is kamp Erika een betekenisvolle plek om te gedenken. Juist omdat je hier niet om de vraag naar je eigen morele kompas heen kunt. Bij uitstek is deze plek, dus een plaats om te gedenken en vooruit te kijken. Hier wordt een appel gedaan op ons allemaal samen, en ook op elk van ons als individu. Deze plek roept op tot compassie met de ander. Laten we elkaar helpen het moreel kompas te ijken.” Vervolgens werd een toepasselijk gedicht gelezen door Sophie Habers over twee minuten stilte. Twee minuten stilte om te laten zien wat het voor ons betekent dat wij vrijheid kennen, op een plek waar vrijheid is.
Wij zijn van na de oorlog
“Het zijn dagen waarop we de wens uitspreken dat het nooit meer oorlog wordt. Er zijn steeds minder mensen die de Tweede Wereldoorlog, maar ook andere oorlogen, hebben meegemaakt. Het is belangrijk dat jonge mensen herdenken en vieren en nadenken over de vrijheid, zodat we blijvend kunnen zeggen: ”Wij zijn van na de oorlog”, aldus Harry Woertink die namens de organiserende historische vereniging CCO sprak. Lees verder Ommen herdenkt op waardige wijze slachtoffers WO 2