De Darde Klokke duikt met jongste uitgave in de geschiedenis van de Gereformeerde kerk Ommen

De Darde Klokke, Harry Woertink

OMMEN – In de nieuwste uitgave van het historisch tijdschrift De Darde Klokke (198) verhalen die herinneren aan de Tweede Wereldoorlog.

De jongste uitgave van het Ommer historisch tijdschrift De Darde Klokke (198).

Verder komt de rijke geschiedenis van de Gereformeerde kerk aan de Bouwstraat uitgebreid aan bod. Na de oprichting van de kerk werd op 11 december 1835 de eerste kerkdienst gehouden op een boerendeel.

Aangrijpend verhaal
In het jongste nummer verder een aangrijpend verhaal over Kurt Alfred Warschauer, een Joodse jongen uit Duitsland, die terecht kwam op de Quakerschool in Eerde, opgericht door het Genootschap der Vrienden, beter bekend onder de naam Quakers. In 1939 opende de Quakers op Eerde ook een landbouwschool. Toen eind maart 1943 door de Duitse bezetter bekend werd gemaakt dat Nederland Jodenvrij zou worden, besloot Kurt onder te duiken. Hij vond onderdak in Lemelerveld bij dominee Bram Vogelaar en zijn vrouw Tan, die actief waren binnen de illegaliteit. Ook Kurt raakte betrokken bij het verzetswerk. Gedurende de oorlog nam de gereformeerde pastorie aan de Kerkstraat in Lemelerveld meer en meer een centrale plaats in binnen het verzet in de omgeving. Vogelaar had contact met onder meer verzetsman Jan Seigers uit Ommen en collega dominee Slomp uit Heemse, die beter bekend was als Frits de Zwerver.

Jan Houtman
Op 17 november 1944 ging het verschrikkelijk mis. Op die dag werd de Ommer verzetsman Jan Houtman aangehouden bij een controle. Hij werd meegenomen naar een boerderij in Hoonhorst en toen hij daar probeerde te vluchtten werd hij doodgeschoten. Diezelfde nacht volgde er een inval in de Gereformeerde kerk in Lemelerveld. Hierbij werden wapens gevonden die verborgen zaten tussen de zolder en het dak. Gelukkig wist de dominee Vogelaar en ook Kurt te ontkomen. Na de oorlog meldde Kurt zich als vrijwilliger bij het oorlogsvrijwilligersbataljon en werd in dienst van Nederland naar Indië gestuurd om daar ‘orde en vrede’ te brengen. Na zijn verblijf in Nederlands-Indië werd Kurt Warschauer in juni 1947 genaturaliseerd tot Nederlander. Lees verder De Darde Klokke duikt met jongste uitgave in de geschiedenis van de Gereformeerde kerk Ommen →

Zwolle – Ommen een schrik voor automobilisten – Glijbaan in Varsen

Harry Woertink

Om je per auto te verplaatsen was vroeger niet altijd een pretje. De wegen waren vaak belabberd. Vaak zandwegen soms verhard met hoogovenslakken.

Situatie wegennet rond Ommen in 1938. Goed is te zien hoe de weg Zwolle-Ommen de buurtschap Varsen doorkruist.
Afbeelding: Topografische Dienst Emmen

Ook de weg van Zwolle naar Ommen was niet best. De slechte toestand van de weg was voor de Provinciale Overijsselsche en Zwolsche courant in 1938 aanleiding om zelf eens op pad te gaan om naar de oorzaken te zoeken. Geen prettige bezigheid, zo blijkt. De Ommer burgemeester Nering Bögel weet de oorzaak van de ellende aan de krant te vertellen. Vanuit Zwolle naar Ommen had je de mogelijkheid te kiezen voor de zuidkant van de Vecht via Vilteren. Een andere mogelijkheid was via de oude Hessenweg. De oude Hessenweg liep tot aan Varsen om vervolgens via een scherpe bocht af te buigen over de Varsenerweg waar het verkeer zich in deze buurtschap met grote bochten tussen de boerderijen moest doorwringen.

1938
“Al verschillende malen hebben we in ons blad geklaagd over de slechte toestand, waarin in het noordwesten, het westen en het centrum van Overijssel, verschillende provinciale wegen verkeren. Uit eigen ervaring, de beste leermeesteres immers, schreven erover, en we hadden gehoopt met de weg Zwolle—Kampen de laatste van de wegen van de droeve figuur in het centrum van de belangstelling te hebben geplaatst. Maar sindsdien trokken we er weer op uit en de ervaringen, die we daarbij opdeden, stelden alle vroegere in de schaduw. Iemand had ons gezegd: „Je moet de weg Zwolle-Ommen eens gaan berijden met een auto, dan zul je eens wat beleven. We hebben het gedaan met een kleine motor, maar de indruk is er niet minder groot om geweest! Het eerste gedeelte van de weg waren er geen moeilijkheden. Het wegdek was wel één ribbel al ribbel, doch daar zijn we aan gewend. Volmaaktheid op wegengebied vindt men in Overijssel nu eenmaal slechts in Twente. Lees verder Zwolle – Ommen een schrik voor automobilisten – Glijbaan in Varsen →

Historisch Museum Ommen van oud naar nieuw (5)

Harry Woertink, Streekmuseum Ommen

Het Historisch Museum in Ommen wordt vernieuwd. Eerder bekend als “Oudheidkamer” en “Streekmuseum” opent het Historisch Museum dit jaar de deuren van het nieuwe museum. In de aanloop naar de ingebruikname een reeks artikelen over de historie; dit is deel 5.

Koninklijk bezoek in 1998 met v.l.n.r.: Jan Mulder, Ted Aarents, Harry Woertink, Henk Soer en koningin Beatrix.
Foto: OudOmmen
Zie voor meer foto’s de albums (en subalbums) “Molen Den Oordt / Streekmuseum” en “2021/01 – Inrichting nieuwbouw”.

Levend museum
Na de uitbreiding in 1986 is het leuk in het museum, voor zowel bezoekers als voor de vrijwilligers. Aan beiden is geen gebrek. Na het afscheid van Gerard Kelderman treedt in 1996 Henk Soer aan als beheerder. Soer weet samen met de vrijwilligers het museum op te krikken tot een levend museum. Een museum waar de bezoeker op prettige wijze kennis kan maken met de historie van Ommen en omgeving. Met de vele aansprekende nevenactiviteiten stijgen ook de bezoekersaantallen. Behalve de eigen collectie zijn er regelmatig wisselexposities, boek- en antiektaxaties, films en bevrijdingstentoonstellingen. Ook is er de start van de jaarlijkse Open Monumentendag en worden jaarlijks populaire bustochten georganiseerd. Verder worden in de vakanties de Sallandse zomermarkten gehouden en de jaarlijkse bloemententoonstellingen samen met Groei en Bloei en de Bijenvereniging.

Koninklijk bezoek
Hoogtepunt in het bestaan van het museum was het museumbezoek door Koningin Beatrix op 24 maart 1998. Bij haar aankomst in Ommen mocht Ellenoor van der Veen uit Lemele op haar (negende) verjaardag een bosje groene rozen aan de Koningin aanbieden. De mensen stonden rijen dik opgesteld om maar geen glimp te missen van het koninklijk bezoek aan Ommen. Het leek op een heuse Koninginnedag. Eerst bracht Beatrix een bezoekje aan het Tolhuis. Streekmuseum-voorzitter Jan Lucas had de eer had om de Koningin samen met een stralende burgemeester Bernard Kobes rond te leiden. Toen twee in Sallandse klederdracht gestoken poppen gepasseerd waren kwam Beatrix voor een eeuwenoud weefgetouw te staan waar Guusje Muller aan het weven was. “O, u bent echt!” lachte de Koningin Guusje toe. De Koningin bleek grote belangstelling te hebben voor het museum die voor haar komst nog even extra was opgepoetst. Na de rondleiding bood burgemeester Kobes een gouden Ommer vijfje aan die ter gelegenheid van Ommen 750 jaar zijn uitgegeven. “Een heel mooi museum”, luidde het compliment van de Koningin na afloop. Lees verder Historisch Museum Ommen van oud naar nieuw (5) →

Baron Mulertstichting houdt statuten tegen het licht

Gebouwen, Harry Woertink

OMMEN – De Baron Mulertstichting gaat haar pand aan de Zeesserweg 5 verkopen. Ook gaat de stichting meer afstand nemen van de gemeente.

Huize Piet Hein aan de Zeesserweg 5 in Ommen in 1918.
Afbeelding: OudOmmen
Zie voor meer afbeeldingen en informatie de albums “Huize Piet Hein” en “F.E. Baron Mulertstichting”.

De Baron Mulertstichting ondersteunt jaarlijks een incidenteel doel of project uit het sociaal domein, de gezondheidszorg of sport en cultuur.

Baron Mulert
De stichting werd in het leven geroepen door oud zeeofficier Frederik Eliza Baron Mulert, geboren op 9 december 1858. Deze heeft carrière gemaakt bij de Koninklijke Marine. De H.M. Torpedoboot ‘Piet Hein’ was de laatste boot waarop hij gediend heeft als commanderend officier. Hij heeft zijn huis aan de Zeesserweg vernoemd naar de ‘Piet Hein’. De baron was begaan met het welzijn van de mensen in Ommen. Door zijn overlijden op 26 februari 1933 werd de gemeente Ommen eigenaresse van het landhuis “Piet Hein”. De ‘F.E. Baron Mulert Stichting’ werd in het leven geroepen met als doel het landhuis “Piet Hein” te exploiteren als inrichting voor verpleging van zieken. Inmiddels is die doelstelling gewijzigd in het bevorderen van welzijn van mensen en wordt het landhuis verhuurd als kantoor. Wel worden jaarlijks uitkeringen gedaan.

Verkoop
Aanleiding van de verkoop is dat de stichting de bestaande situatie onlangs geëvalueerd heeft. Hieruit zijn een aantal belangrijke conclusies naar voren gekomen. De samenstelling van het bestuur past minder goed bij deze tijd. Een grotere afstand tussen de stichting en het college van burgemeester en wethouders ligt heden ten dage meer voor de hand. Hiervoor zal een voorstel voorbereid worden om de statuten te wijzigen. De gemeente Ommen behoudt wél een controlerende taak, maar deelname aan het bestuur door vertegenwoordigers van de gemeente is niet meer vanzelfsprekend. Het toekennen van subsidies moet zo objectief mogelijk worden. Ook gaat het bestuur onderzoeken of het mogelijk is dichter bij de oorspronkelijke doelstelling van de baron te blijven: meer gericht op zorg en minder op andere maatschappelijke activiteiten. Het huis aan de Zeesserweg wordt niet langer gebruikt zoals Baron Mulert dit oorspronkelijk had bedoeld. De stichting vindt dat het pand daarmee een onevenwichtige belasting is op het vermogen van Baron Mulert en dat het derhalve verkocht kan worden. Het geld dat uit de verkoop vrijkomt kan worden toegevoegd aan het vermogen van de stichting. In de komende tijd moeten de plannen meer vorm krijgen en worden deze besproken. Eind van dit jaar zal het stichtingsbestuur zich in een nieuwe vorm presenteren.

Zie voor meer informatie over de familie Mulert: Mulert historisch nauw verbonden met Ommen

Bron: Harry Woertink – 19 februari 2021

Nieuwbouw Historisch Museum Ommen in eindfase

Harry Woertink, Streekmuseum Ommen

OMMEN – Nog even en dan is het Historisch Museum Ommen gereed. Momenteel legt de aannemer de laatste hand aan de binnen afwerking.

Met het aanbrengen van een sluis voorzien van ramen is een aansluiting gemaakt tussen het museum en het tolhuis.
Foto: Historisch Museum Ommen
Zie voor meer foto’s de albums (en subalbums) “Molen Den Oordt / Streekmuseum” en “2021/01 – Inrichting nieuwbouw”.

De betonvloer is gestort en zodra deze goed is gehard zal de pvc-vloer gelegd worden. Een moeilijk staaltje in de bouw was de aansluiting tussen de nieuwbouw en het bestaande tolhuis. Met het aanbrengen van een sluis voorzien van ramen is die klus ook geklaard.

Behalve de nieuwbouw is ook het tolhuis aangepakt. Het aanwezige asbest onder het dakbeschot is verwijderd en van isolatiemateriaal voorzien. Dit voorjaar krijgt het voorterrein een opknapbeurt. Het Streekmuseum en de historische vereniging CCO komen straks onder één dak bij molen Den Oord. In het nieuwe historische centrum komt tevens een toeristisch informatie punt (TIP).
Bron: Harry Woertink – 18 februari 2021

Oproep aan Reizen Waes voor tv-opname in Ommen, het mooie Hanzestadje aan de Vecht

Harry Woertink

OMMEN – Als het aan Annie Ekkelenkamp uit Ommen ligt wordt Ommen binnenkort onderwerp in het favoriete televisieprogramma Reizen Waes. De Belgische programmamaker Tom Waes deed onlangs een oproep voor tips.

Kasteel Eerde was destijds het hoofdkwartier van Krishnamurti.
Foto: OudOmmen

Volgens Annie Ekkelenkamp moet er voor Ommen ook plek zijn in het programma. Ze is al jaren fan van het reisprogramma, dat eerst op de Belgische tv werd uitgezonden en nu ook op de Nederlandse tv (NPO3). “Tom Waes gaat op avontuur met tips van kijkers in de hand. Ook plekken in Nederland staan op zijn programma. Reizen Waes heeft een grote toegevoegde waarde omdat de onderwerpen vanuit een andere, steeds verassende optiek worden gecomponeerd. Geweldig en ontluikend!”, aldus een enthousiaste Ekkelenkamp, die Tom Waes twee “unieke” tips heeft gegeven over, zoals ze het zelf omschrijft, “het mooie Overijsselse Hanzestadje aan de Vecht, met hele mooie historische kenmerken”.

Ommen op de kaart
De eerste tip gaat over Krishnamurti die Ommen op de kaart zette met zijn duizenden aanhangers uit de hele wereld: “In 1926 kwam Jiddu Krishnamurti naar Ommen met Kasteel Eerde van wijlen baron Philip Dirk van Pallandt om zijn wereldcentrum “Orde van de Ster in het Oosten” te stichten, het belangrijkste spirituele centra ter Wereld. Het mooie Ommen stond in een klap op de kaart van Nederland met het nieuws van deze Oosterse wijsgeer: er kwamen duizenden mensen uit wel 50 verschillende landen naar het natuurrijke landgoed Eerde. Zelfs treinen uit o.a Bazel, Wenen, Berlijn enz, enz, stopten op het kleine stationnetje in Ommen. Later schonk baron van Pallandt zijn achttiende-eeuwse stamslot met inbegrip van 1700 hectare bos cadeau aan Krishnamurti. Jaren later gaf Jiddu Krishnamurti het terug: hij wilde geen aardse bezittingen. Krishnamurti had het altijd over Broederschap. Kasteel Eerde leent zich uitstekend voor mooie opnames. Ik hoop dat onze aimabele burgemeester Hans Vroomen U dan een rondleiding wil geven of misschien de kleindochter van baron van Pallandt of anders onze geliefde oud-burgemeester Bernard Kobes”, aldus Annie Ekkelenkamp in de e-mail die ze naar Waes in Antwerpen heeft gestuurd. Lees verder Oproep aan Reizen Waes voor tv-opname in Ommen, het mooie Hanzestadje aan de Vecht →

Canon van de Ommer: Gerrit Jan Seinen (10)

Canon van de Ommer, Harry Woertink

Gerrit Jan Seinen (1902 -1989), een bijzonder persoon, maar wel iemand van woord en daad. Je kon op Seinen rekenen, iemand ook met een sociaal hart.

Gerrit Jan Seinen in de reeks ‘Canon van de Ommer’.
Afbeelding: OudOmmen
Zie ook het album “10. Gerrit Jan Seinen”, de verzamelplek voor alles over Gerrit Jan Seinen.

Als wethouder had Seinen een zwak voor werklozen en mensen die anderszins een beroep moesten doen op hulp en bijstand van de gemeente. Als wethouder was Seinen er altijd en had altijd een luisterend oor.

ARP
Als man recht door zee maakte Seinen maakte maar liefst 38 jaar deel uit van de gemeenteraad van Ommen. Begonnen in 1936 als raadslid en van 1945 tot 1974 ook wethouder als lid van de Anti-Revolutionaire Partij (ARP), in de zeventiger jaren opgegaan in CDA. Naast zijn wethouderschap was Seinen boer. De boerderij “De Höfte” aan de Bermerstraat was toen nog één van de overgebleven boerenbedrijven in de stad. In 1976 is de boerderij afgebroken om plaats te maken voor de bouw van een nieuw winkelpand. Seinen liet een nieuw huis bouwen op de hoek Voormars/Baron Fridagstraat. In zijn jonge jaren is Seinen actief in het kerkelijk jongerenwerk. Nog maar amper lid van de gemeenteraad richt Seinen in 1936 de Christelijken Besturenbond op. Hoofddoel is een comité voor werklozenzorg. Seinen wordt als voorzitter gekozen. De verwachting die dan uitgesproken wordt is dat Seinen een en ander krachtig aan zal pakken. Als lid van de gemeenteraad en in nog meer functies heeft hij getoond, daarvan verstand te hebben, wordt dan gezegd.

Zondagsrust
Over de zondagsrust is Seinen principieel. In 1938 dient Seinen dan een motie in over het verbieden van het venten met ijscokarretjes op zondag als nummer 5 zich aandient voor een ventvergunning. In 1954 is een uitvoerige discussie in de raad over de openstelling op zondag van het nieuwe zwembad. Volgens Seinen: “De winkels zijn ook dicht; zij die de zondagsrust niet respecteren moeten dit maar leren.” In 1968 maakt Seinen 30 jaar deel uit van de gemeenteraad en wordt geridderd in de orde van de Oranje-Nassau. Burgemeester mr C.P. van Reeuwijk heeft de eer heb de decoratie uit te reiken. Tijdens een hearing van politieke partijen in Nijverdal heeft Seinen de lachers op zijn hand als hij fulminerend ten strijde trekt tegen de gewestvorming door gemeenten. ”Volkomen overbodig. Wij hebben in onze gemeente nog een heleboel nodig, maar geen gewest”, aldus trekt Seinen in 1973 van leer.

Militair oefenterrein
Als de gemeente Ommen in beeld is voor de komst van een nieuw militair oefenterrein stelt wethouder Seinen eerst het volk te willen beschermen en dan pas de natuur. “Kom en we zullen jullie gastvrijheid verlenen”, tekent een krant in 1970 op als Seinen om commentaar wordt gevraagd. Legeroefeningen en toerisme kunnen toch niet samengaan? is dan de vraag die Seinen wordt voorgelegd. Seinen: “Als dat zo mocht zijn heb ik liever, dat de helft van die toeristen uit Ommen verdwijnt, dan dat zij hier oefenende militairen voor de voeten zouden lopen. Je moet gewoon wat het zwaarst is het zwaarst laten wegen. Geen toerisme zonder vrijheid en geen vrijheid zonder leger. Trouwens met die toeristen zal het dacht ik zo’n vaart niet lopen. Ook nu al zijn er regelmatig in Ommen militaire oefeningen. Man, ik mag de natuurbeschermers niet horen praten, daar erger ik me vreselijk aan. Moet ik mijn vrijheid verliezen omdat er zo nodig een paar bloemetjes en boompjes en beestjes bewaard moeten blijven? Laat de cavalerie er maar overheen daveren. Het zal mij een zorg zijn. Lees verder Canon van de Ommer: Gerrit Jan Seinen (10) →

De normalisering van de Regge – een tocht langs de werkzaamheden – een werk van grote betekenis (2)

Harry Woertink

Het is oktober 1930 wanneer gewerkt wordt aan de Regge. Het toenmalige waterschap “De Regge” laat een megaklus uitvoeren: verbetering van de Regge.

Bij het uitzetten van het tracé voor de Regge stuitte men bij de Steile Oever op een hoge wal in een prachtig stukje natuur. Hier heeft men de oude loop gelaten zo die was, en eenvoudig een geheel nieuwe bedding voor de Regge gegraven. Notaris A.G. Bloem (1859-1928) liet zich begin 1900 portretteren op de Steile Oever. Op de achtergrond is de Regge goed zichtbaar.
Foto: OudOmmen

De rivier wordt behalve verbreed ook recht getrokken door bochten af te snijden en dijken op te werpen. Als laatste deel van de Regge is nu het gebied tussen Hancate en Ommen aan de beurt. Een verslag over de werkzaamheden van toen en de vorderingen en het belang van het werk. Tussen Hancate en Ommen zijn op dat moment zo’n 350 mannen flink aan de slag. Ze zijn gewapend met schop of kruiwagen. De noeste werkers bestaan uit 250 werklozen, waarvan de meesten afkomstig zijn uit Amsterdam en de overige in de naaste omgeving wonen. Een baggermolen en een zandzuiger helpen een handje mee. En zo worden per week daar ongeveer 10.000 kubieke meter grond verzet.

Steile Oever
Bij het uitzetten van het tracé stuitte men bij de Steile Oever op een hoge wal in een prachtig stukje natuur. Hier heeft men de oude loop gelaten zo die was, en eenvoudig een geheel nieuwe bedding voor de Regge gegraven. Maar overigens worden alle ongewenste bochten uit de waterloop gehaald en dichtgeworpen met het uitkomende zand van de nieuwe bedding. Aan de buitenzijde van de opgeworpen dijk worden afwateringssloten voor het omringende land gegraven, die met duikers en klepduikers op het riviertje lozen.

Nieuwebrug
Bij de Nieuwebrug graven 100 man aan het werk, die de bovengrond afgraven en die tot dijken opwerpen. Zodra is afgegraven tot waterpeil, komt de baggermachine in actie, die tot 6000 kubieke meter per week verwerken kan. Deze laadt het uitgegraven zand in bakken, hetwelk dan door de zandzuiger op andere plaatsen weer wordt opgespoten. Zo ontstaat daar dan een waterbekken van 2.65 meter diep, dan volgt een gelijkvloers gedeelte „banket” genaamd, aan elke zijde van de rivier 4.50 meter breed, en daarboven komt dan de dijk ter hoogte van 1.70 meter. Lees verder De normalisering van de Regge – een tocht langs de werkzaamheden – een werk van grote betekenis (2) →

De normalisering van de Regge in 1930 – een tocht langs de werkzaamheden (1)

Harry Woertink

De Regge ontspringt in de nabijheid van Diepenheim en mondt uit in de Vecht bij Ommen. Door de Regge had Twente een belangrijke verbinding met de Hanzesteden Zwolle en Kampen.

Een barak met de naam “Wolfskuil Ommen” is één van de vele barakken waar de noeste werkers aan de Regge ondergebracht werden.
Foto: OudOmmen

Rond 1900 is de Regge gekanaliseerd. Gebieden die voorheen drassig en moerassig waren, werden geschikt gemaakt voor een landbouwkundige functie. Met de toenemende aandacht voor natuurwaarden is inmiddels anno nu duidelijk geworden dat de verbeteringsmaatregelen ook een aantal nadelen hebben. Met name verdroging als gevolg van gedaalde grondwaterstanden en versnelde en verhoogde piekafvoeren tijdens hoogwater werden algemeen erkend als ongewenste effecten van de destijds doorgevoerde maatregelen. Ook meerdere kenmerkende plant- en diersoorten verdwenen of waren sterk afgenomen. Daarom zijn inmiddels tal van herstelprojecten voor de Regge uitgevoerd. Onder de gemeente Ommen ging het om de projecten Wolfskuil-Giethmen, Archem-Eerde en Kiekebelt waar de genormaliseerde Regge weer meanderend is aangelegd en het riviertje meer ruimte heeft gekregen.

Verbetering van de Regge
Het is oktober 1930 wanneer gewerkt wordt aan de Regge onder Ommen. Waterschap “De Regge” laat een megaklus uitvoeren: verbetering van de Regge. De rivier wordt behalve verbreed ook recht getrokken door bochten af te snijden en dijken op te werpen. Als laatste deel van de Regge is nu het gebied tussen Hancate en Ommen aan de beurt. Een verslag over de werkzaamheden van toen en de vorderingen en het belang van het werk.

Schop en kruiwagen
Aan de Regge tussen Hancate en Ommen zijn in 1930 zo’n 350 mannen flink aan de slag. Ze zijn gewapend met schop of kruiwagen. De noeste werkers bestaan uit 250 werklozen, waarvan de meesten afkomstig zijn uit Amsterdam en de overige in de naaste omgeving wonen. Een baggermolen en een zandzuiger helpen een handje mee. En zo worden per week daar ongeveer 10.000 kubieke meter grond verzet. Eigenaardig, terwijl de Regge in geen jaren een bootje gezien heeft – het riviertje is immers tot onbevaarbaar water verklaard – kruist daar thans een stoomsleepbootje van de firma Prins van Wijngaarden, die het baggerwerk verricht, heen en weer, om de gevulde zandbakken te vervoeren naar de plaats van bestemming. De Regge mondt uit in de Overijsselse Vecht. Lees verder De normalisering van de Regge in 1930 – een tocht langs de werkzaamheden (1) →

Voetbalvereniging OVC’21 viert dit jaar haar 100 jaar bestaan. Deze serie gaat over de historie van Ommens oudste sportvereniging (4)

Harry Woertink

In 1949 werd door de toenmalige OVC-voorzitter Andela pogingen ondernomen om, naast een zondagafdeling ook een zaterdagafdeling in het leven te roepen, om zo één sterke voetbalvereniging te krijgen.

In 1971 werd het gouden jubileumfeest gevierd. Uit handen KNVB-voorzitter Jo van Marle (links) ontvangt het bestuur een vlag. V.l.n.r. achter de tafel: Bertus Jansen, Jannes Tepper, Egbert Pasman (penningmeester), Andries Bult (voorzitter), Evert Daman (secretaris), Herman Bouwhuis, Peter Kramer en Harmen Jan Reurink.
Foto: OudOmmen
Zie voor meer foto’s en namen het album “Voetbal – OVC (Ommer Voetbalclub ’21)”.

Echter, zover kwam het niet. De zaterdagvoetballer richtte een eigen voetbalclub op met de naam CSO, het huidige OZC. Saillant detail: op dit moment zijn bij OVC en OZC vergaande plannen voor een fusie. In 1950 werd gestart met het Goede Vrijdag toernooi voor zaterdagclubs. Een groots voetbaltoernooi dat veel bekijks trok en hoog stond aangeschreven. Meer dan 20 jaar werd het toernooi gespeeld; later ook op Paasmaandag. De prijsuitreiking vond altijd plaats in hotel Het Zwarte Paard.

Niet op zondag
Eind jaren ‘50 werd een professionele trainer aangesteld in de persoon van Ab van de Bend uit Zwolle. Opvallend was dat hij om principiële overwegingen niet op zondag bij de wedstrijden aanwezig wilde zijn. Aanwijzingen voor de wedstrijd gaf hij daarom vooraf op papier aan de spelers. Vanaf 1952 had OVC het bezit van een eigen houten kleedgebouwtje bestaande uit twee kleedkamers, een materiaalhok, één wc en een kleedruimte voor de scheidsrechter. Van een clubhuis was nog geen sprake. De inwendige mens van de supporters werd versterkt vanuit een snackwagen die langs de lijn stond. In de kraam Klaas Hurink met zoon Jan, bekend als Jan Aco, later werd de kraam overgenomen door Johan Hegeman van café Het Zwarte Paard. Vooral de rookworsten vonden in de rust gretig aftrek. Het kwam wel eens voor dat door een verdwaald afstandsschot de bal de kraam hard raakte en soms in de pan met worst belandde.

Zondagse gordijnen
Met het succes van OVC wordt het op zondagmiddag steeds drukker in het Laar. Tijdens de wedstrijden staan de wegen van het Laar vol toeschouwers die de wedstrijder op die manier gratis kunnen volgen. Om daar een eind aan te maken wordt de Koesteeg in 1951 van twee tot drie uur voor publiek gesloten. In overleg met de politie mag ook niemand meer op de grote weg van het Laar stilstaan. Als er een hertenkamp naast het veld komt loopt het uit de hand. Veel Ommenaren komen op zondag de hertjes voeren, onderwijl genietend van het voetbalspel op de groene grasmat. De vindingrijkheid van het voetbalbestuur is groot. Lees verder Voetbalvereniging OVC’21 viert dit jaar haar 100 jaar bestaan. Deze serie gaat over de historie van Ommens oudste sportvereniging (4) →