Blij en trots waren ze nu er een gemeentelijke weg lag over de Lemelerberg. Niet alleen het gemeentebestuur, maar ook de inwoners van Lemele.

1961. Wethouder Albert Jan Immink opent met het doorknippen van een lint officieel de Kerkweg op de Lemelerberg. Twee ponyruitertjes escorteren de wethouder. De schaar is hem liefdevol aangereikt. [Noot: wie kent de ruitertjes en het meisje?]
Foto: OudOmmen
Zie ook het album “1961 – Opening wegen Lemelerberg”

Wie anders dan wethouder Albert Jan Immink kwam in 1961 de eer toe om de nieuwe verharde weg officieel te openen met het doorknippen van een lint. Twee ponyruitertjes escorteerden de wethouder en de schaar wordt hem liefdevol aangereikt. Na deze plechtigheid kon iedereen de berg op en over en was de weg ook vrij voor toeristen die graag de Lemelerberg op wilden voor een wandeling of in de wintermaanden bij sneeuw te kunnen skiën. De officiële opening was dan ook een hoogtepunt waar bijna heel Lemele voor was uitgelopen.

Lemele-Dalmsholte
De (Kerk)weg over de Lemelerberg was van oorsprong een simpele zandweg en moeilijk begaanbaar. De zandweg verbond de kom van Lemele met Dalmsholte. Bij regen was de weg moeilijk begaanbaar en werd dan ook maar weinig gebruikt. Maar steeds meer mensen wilden de berg op om te genieten van de zanderige paadjes om naar de uitzichtpunten te wandelen. Zomers reden bussen af en aan om hun passagiers op de Lemelerberg de kans te geven te wanddelen door de bossen, over de heidevelden en langs de vennetjes om met een beetje ook geluk de schaapskudde aan te treffen. De drukte werd zo groot dat in 1950 verboden werd voor bussen.

Knallende ruzie
Vanaf dat moment ontstaat een knallende ruzie tussen de gemeente Ommen en de Nederlandse Heide Maatschappij. De laatste ging als eigenaar tol heffen bij de bezoekers van de Lemelerberg. Aan het begin van de Parkweg – de toenmalige toegangsweg richting de berg – kwam een tolwachtershuisje met de onvermijdelijke tolboom. En wie de berg op wilde om van het fraaie uitzicht over de omgeving te genieten moest voor dat genot vijftien cent betalen. Wilde men met de auto de Lemelerberg op, dan moet men voor dat gemak nog eens 55 cent extra betaald worden. Ommen vreesde dat deze stap de streek geen goed zou doen en vele toeristen zou weerhouden. Volgens de Heidemij waren deze maatregelen uit een oogpunt van natuurbescherming noodzakelijk omdat de laatste jaren 200 autobussen op één dag geen uitzondering waren. Voor autobussen is de Lemelerberg geheel taboe, behalve touringcars met ouden van dagen en schoolkinderen, die ontheffing kunnen aanvragen. Door druk van onder andere VVV, KNAC en ANWB stopt de Heidemij in hetzelfde jaar met de heffing van tol en worden zes parkwachters aangesteld, belast met de controle op de wandelkaarten.

Natuurwacht
Vanaf dat moment ontstonden de eerste plannen bij de gemeente om de zandweg over de Lemelerberg te verharden. Overigens verliep het maken van de plannen niet helemaal van een leiendakje. De Natuurbeschermingswacht “Ommen” had ernstige bezwaren omdat sprake zou zijn van ernstige aantasting van de natuur. Ze verzocht daarom de provincie het door de gemeente Ommen genomen raadsbesluit te blokkeren, zodat de weg over de Lemelerberg niet aangelegd zou gaan worden.

Bron: Harry Woertink – 23 februari 2021